Ես «Ժողինստիտուտի» առաջին շրջանավարտներից եմ. Սամվել Գրիգորյան

Դիտումների քանակ՝ 2386

ՀՊՏՀ 45-ամյակին նվիրված բլից հարցազրույցներից հերթականը տնտեսագիտության տեսության ամբիոնի դոցենտ Սամվել Գրիգորյանի հետ է: Անկեղծ զրույցում վաստակաշատ դասախոսը արտահայտում է ՀՊՏՀ-ի հանդեպ  իր մեծ սերն ու նվիրումը: Իրավամբ, պատիվ է կրթօջախի առաջին շրջանավարտներից լինելն ու երկար ու ձիգ տարիներ անընդմեջ նույն  կրթօջախում արդեն որպես դասախոս սերունդներ կրթելը: Հարցազրույցը` ստորև:

-Մեկ բառով կամ արտահայտությամբ նկարագրեք  Ձեր  ՀՊՏՀ-ն:

-ՀՊՏՀ-ն ոչ միայն մեր մասնագիտական կայացման միջավայրն է, այլև` մեր երկրորդ
տունն ու հանգրվանը:

- Քանի՞ տարի է` աշխատում եք ՀՊՏՀ-ում:

-ՀՊՏՀ-ում աշխատում եմ 1976 թվականից: Սկսել եմ ավագ լաբորանտից և անցել եմ բոլոր աստիճաններով` հասնելով դոցենտի պաշտոնին: Եվ զուգահեռաբար,  22-տարի (1991-2013թթ.) անընդմեջ եղել եմ նաև  կառավարման ֆակուլտետի դեկանի տեղակալ:

-Ի՞նչն է Ձեզ ամեն օր համալսարան բերում:

-Ոչ միայն աշխատանքը, այլև հարազատ օջախի, ընտանիքի զգացողությունը:

-Կհիշե՞ք` երբ եք առաջին անգամ ոտք դրել ՀՊՏՀ, միգուցե, որպես ուսանող…

-Ես  «Ժողինստիտուտի»  առաջին շրջանավարտներից եմ, որտեղ պետական քննություններ եմ  հանձնել 1976 թվականին և, ստանալով գերազանցության դիպլոմ, աշխատանքի եմ ընդունվել հարազատ բուհում և առ այսօր շարունակում եմ աշխատել:

-Ո՞վ է Ձեր կյանքում ուսուցչի դեր ստանձնած այն մարդը, որին հանդիպել եք ՀՊՏՀ-ում:

-Երջանկահիշատակ Սերգեյ Մելիքյանը:

-Եթե դասախոս չդառնայիք…ո՞ր ոլորտում կլինեիք:

-Մեկ այլ ոլորտում ինձ չեմ պատկերացնում:

-Ի՞նչն է միավորում ՀՊՏՀ-ականներին:

-Բուհի հեղինակությունն ու վարկանիշը բարձր պահելու ձգտումը, ղեկավարության հանդեպ հարգանքն ու վստահությունը, կոլեկտիվում առողջ բարոյահոգեբանական մթնոլորտը:

- ՀՊՏՀ-ն Ձեզ հպարտանալու առիթներ ընձեռո՞ւմ է:

-Անշուշտ, այնպես, ինչպես իմ հարազատ ընտանիքի հաջողությունները:

-Ինչի՞ հետ է ասոցացվում մեր սիրելի համալսարանը Ձեր մտապատկերում:

-Ձևավորվել ու հասունացել եմ այստեղ, և այն ասոցացվում է իմ անցյալի, ներկայի ու ապագայի հետ:

-Ո՞րն է Ձեզ համար բուհի ամենատաքուկ անկյունը:

-Միշտ եղել և մնում է իմ հարազատ տնտեսագիտության տեսության  ամբիոնը:

-ՀՊՏՀ-ն  կարողանու՞մ է ապահովել  ավագ և  երիտասարդ սերունդների դասախոսների և գիտնականների համագործակցությունն  ու ներդաշնակ աշխատանքը:

-Կարողանում է ապահովել համերաշխ համագործակցություն և սահուն սերնդափոխություն:

-Անքննելի է` երիտասարդ մասնագետը ավագ դասախոսից շատ բան ունի սովորելու, իսկ ավագը երիտասարդից սովորո՞ւմ է: Խոստովանեք….

-Այո, շատ հարցերում ես էլ եմ դիմում երիտասարդներին, բայց հիմնականում նրանք են ինձ համարում իրենց խորհրդատուն:

-Ի՞նչ ասել է լինել Դասախոս:

-Լինել դասախոս, նշանակում է լինել բարձր կարգի գիտնական-մանկավարժ, ուսանողի համար չափանիշ ու խորհրդատու:

-Հոբելյանի առիթով ի՞նչ սրտագին ուղերձ կհղեք մեր սիրելի բուհին և ՀՊՏՀ-ականներին:

-Իմ հարազատ   «Ժողին» և ներկայիս ՀՊՏՀ-ին 45-ամյա հոբելյանի առիթով շնորհավորում եմ որպես նրանից ծնված ու նրանով ապրող անձնավորություն և ցանկանում եմ, որ է′լ ավելի բարձրանա նրա վարկանիշն ու հեղինակությունը ոչ միայն տնտեսագիտական բարձրորակ կադրերի պատրաստման ոլորտում, այլև համաշխարհային տնտեսագիտական մտքի զարգացման ասպարեզում:

-Շնորհակալ ենք հարցազրույցի համար, պարոն Գրիգորյան և մաղթում ենք, որ աշխատելու և կատարելագործվելու  Ձեր մեծ եռանդը երբեք չմարի:

Շարունակելի…

Հ.Գ.  ՀՊՏՀ վաստակաշատ դասախոսներ Արամ Սարգսյանի, Միքայել Թավադյանի, Զոյա Թադևոսյանի, Արկադի Հայրապետյանի, Սուսաննա Չալաբյանի, Յուրի Հովականյանի  հետ  asue.am-ի  բլից հարցազրույցներին ծանոթացեք ակտիվ հղումներով:

ՀՊՏՀ Լրատվության և հասարակայնության հետ կապերի բաժին